سرطان پوست همچنان یکی از مشکلات عمده مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان است. اگر سرطان پوست به موقع تشخیص داده شود، می توان با موفقیت درمان کرد. در حالی که تشخیص زودهنگام برای درمان موثر سرطان بسیار مهم است، فرآیند فعلی مستلزم مشارکت متخصصان سرطان پوست است که آن را به یک روش گران قیمت تبدیل می‌کند و در کشورهای در حال توسعه به راحتی در دسترس و مقرون به صرفه نیست. کمبود متخصصان سرطان پوست نیاز به توسعه سیستم های تشخیص خودکار را افزایش داده است. در این زمینه، روش‌های مبتنی بر هوش مصنوعی (AI) پیشنهاد شده‌اند. این سیستم ها می توانند به تشخیص زودهنگام سرطان پوست کمک کنند و در نتیجه می توانند عوارض آن را کاهش دهند و به نوبه خود میزان مرگ و میر مرتبط با آن را کاهش دهند.
سرطان، رشد غیر طبیعی سلول های پوست است. رشد سرطانی ممکن است هر دو لایه – درم و اپیدرم را تحت تاثیر قرار دهد، اما این بررسی در درجه اول مربوط به سرطان پوست اپیدرمی است. دو نوع سرطان پوست که می توانند از اپیدرم به وجود بیایند، کارسینوم و ملانوم هستند، بسته به نوع سلول آنها – به ترتیب کراتینوسیت ها یا ملانوسیت ها.
تخمین بروز سرطان پوست به دلایل مختلف، مانند انواع مختلف سرطان پوست، چالش برانگیز است.
درموسکوپی یک روش تشخیصی غیر تهاجمی است که امکان بررسی دقیق تر ضایعات رنگدانه پوست را فراهم می کند. با کمک ابزاری به نام درماتوسکوپ انجام می شود. روش درموسکوپی امکان تجسم ساختار پوست در اپیدرم را فراهم می کند که در غیر این صورت با چشم غیر مسلح امکان پذیر نیست. مطالعات نشان می‌دهد که تعداد فزاینده‌ای از پزشکان در حال استفاده از درموسکوپی در فعالیت‌های روزانه خود هستند. درموسکوپی را می توان به سه حالت تماسی پلاریزه، تماسی پلاریزه غیر تماسی و تماسی غیرپلاریزه (درموسکوپی غیرقطبی) طبقه بندی کرد. درموسکوپی پلاریزه و غیرپلاریزه مکمل یکدیگر هستند و استفاده از هر دو برای به دست آوردن تصاویر بالینی، دقت تشخیصی را افزایش می دهد. سپس می توان این تصاویر را با کمک روش های هوش مصنوعی برای کمک به تشخیص سرطان پوست پردازش کرد.
میزان مرگ و میر سرطان پوست به طور قابل توجهی بالا است، تشخیص زودهنگام به افزایش نرخ بقا به بیش از 95٪ کمک می کند.
سلول‌های پوست معمولاً آن‌هایی هستند که در معرض نور خورشید هستند، اما سرطان پوست در سلول‌هایی که معمولاً در معرض نور خورشید نیستند نیز می‌تواند رخ دهد. این تحقیق بر روی سرطان پوست که در سلول های اپیدرمی، یعنی کراتینوسیت ها و ملانوسیت ها رخ می دهد، تمرکز دارد. سرطان پوست را می توان تا حد زیادی به سه زیر دسته تقسیم کرد.
1.کارسینوم سلول بازال: این نوع سرطان بر سلول های بازال تأثیر می گذارد و از آنها منشأ می گیرد. کارسینوم سلول بازال از کراتینوسیت‌هایی که در اپیدرم یافت می‌شوند، ایجاد می‌شود. اینها ممکن است به کل ضخامت اپیدرم نفوذ کنند.
2.کارسینوم سلول سنگفرشی: این زیربخش به رشد غیرقابل کنترل سلول های سنگفرشی غیر طبیعی موجود در ریشه می پردازد. سلول های سنگفرشی سلول های مسطحی هستند که در بافتی که سطح پوست را تشکیل می دهد و پوشش اندام های حیاتی مانند اندام های تنفسی، دستگاه گوارش و اندام های توخالی بدن یافت می شوند.
3.ملانوما: این شکل از سرطان زمانی ایجاد می شود که ملانوسیت ها شروع به رشد غیر طبیعی می کنند. ملانوسیت ها سلول هایی هستند که می توانند به ملانوم تبدیل شوند. ملانوما می تواند در هر نقطه ای از پوست ایجاد شود، در حالی که می تواند در سایر قسمت های بدن مانند چشم ها، دهان و اندام تناسلی و غیره نیز ایجاد شود.
مدیریت سرطان پوست با سیستم هوش مصنوعی هوش مصنوعی
دستگاه تحقیقاتی شامل یک دوربین اختصاصی MoleMap Ltd است که قادر به گرفتن تصاویر درموسکوپی و ماکروسکوپی و آپلود آنها در یک کامپیوتر معمولی مجاور، و نرم افزار هوش مصنوعی است که ارزیابی ضایعه را انجام می دهد. رایانه نمادها و تصاویر ضایعه شرکت‌کننده را به همراه گزینه‌های طرح تشخیصی و مدیریتی که پزشک از بین آنها انتخاب می‌کند، نمایش می‌دهد. قبل از شروع مطالعه، کارکنان تحقیقاتی و پزشکی شاغل در کلینیک ها آموزش هایی را در زمینه استفاده از دوربین، آپلود تصاویر و استفاده از نرم افزار رایانه ای برای تشخیص و برنامه های مدیریتی می بینند.
(SMARTI) برای طبقه بندی ضایعات با استفاده از مقیاس سه نقطه ای آموزش دیده است: خوش خیم، بدخیم یا نامشخص. شکل 1 و 2 نمایشگرهای کامپیوتر SMARTI و آواتار شرکت کننده را نشان می دهد که محل ضایعه را نشان می دهد.
پزشکان میگوند: ما می خواهیم تاکید کنیم که هوش مصنوعی نباید به عنوان یک ابزار مستقل در تشخیص سرطان پوست استفاده شود و هوش مصنوعی جایگزینی برای متخصصان پوست مشاور نیست.”
همچنین آنها بر این عقیده هستند که: ” نقش هوش مصنوعی در پوست و مناسب ترین مسیر مورد بحث است”. تحقیقات بیشتر با نظارت بالینی مناسب ممکن است امکان استقرار هوش مصنوعی را به عنوان یک ابزار تریاژ فراهم کند. با این حال، هر مسیری باید مقرون به صرفه بودن را نشان دهد، و هوش مصنوعی در حال حاضر یک ابزار مستقل در پوست نیست. داده های ما وعده بزرگ هوش مصنوعی را در این زمینه همراه با ارائه مراقبت های بهداشتی در آینده نشان می دهد.”
