انواع مختلفی از درمان سرطان وجود دارد. انواع درمانی که دریافت می کنید به نوع سرطان شما و میزان پیشرفت آن بستگی دارد.
برخی از افراد مبتلا به سرطان تنها یک درمان خواهند داشت. اما بیشتر افراد ترکیبی از درمان‌ها مانند جراحی با شیمی‌درمانی و پرتودرمانی را دارند.
هنگامی که به درمان سرطان نیاز دارید، چیزهای زیادی برای یادگیری و فکر کردن دارید. طبیعی است که احساس سرگیجه و سردرگمی کنید.
اما، صحبت با پزشک و یادگیری در مورد انواع درمانی که ممکن است داشته باشید می تواند به شما کمک کند که کنترل بیشتری داشته باشید.
تست بیومارکر برای درمان سرطان
آزمایش نشانگر زیستی راهی برای جستجوی ژن‌ها، پروتئین‌ها و سایر مواد (به نام نشانگرهای زیستی یا نشانگرهای تومور) است که می‌توانند اطلاعاتی در مورد سرطان ارائه دهند. آزمایش بیومارکر می تواند به شما و پزشکتان در انتخاب درمان سرطان کمک کند.
- آزمایش بیومارکر برای درمان سرطان نیز ممکن است نامیده شود:
- آزمایش تومور
- آزمایش ژنتیک تومور
- آزمایش ژنومی یا پروفایل ژنومی
- آزمایش مولکولی یا پروفایل مولکولی
- تست جسمی
زیر گروه بندی تومور
یک آزمایش نشانگر زیستی اگر با یک درمان خاص همراه باشد، ممکن است یک آزمایش تشخیصی همراه نامیده شود.
آزمایش نشانگر زیستی با آزمایش ژنتیکی که برای کشف اینکه آیا فردی جهش‌هایی به ارث برده است که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد، متفاوت است. جهش های ارثی جهش هایی هستند که با آنها متولد شده اید. آنها توسط والدینتان به شما منتقل می شوند.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطان است که از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. بیاموزید که شیمی درمانی چگونه علیه سرطان عمل می کند، چرا عوارض جانبی ایجاد می کند و چگونه با سایر درمان های سرطان استفاده می شود.
شیمی درمانی با توقف یا کند کردن رشد سلول های سرطانی که به سرعت رشد و تقسیم می شوند، عمل می کند. شیمی درمانی به دو دلیل استفاده می شود:
درمان سرطان: شیمی درمانی می تواند برای درمان سرطان، کاهش احتمال بازگشت آن یا توقف یا کاهش رشد آن استفاده شود.
کاهش علائم سرطان: شیمی درمانی می تواند برای کوچک کردن تومورهایی که باعث درد و سایر مشکلات می شوند استفاده شود.
هورمون درمانی
هورمون درمانی درمانی است که رشد سرطان های سینه و پروستات را که از هورمون ها برای رشد استفاده می کنند، کند یا متوقف می کند.
هورمون درمانی به دو دلیل اصلی استفاده می شود.
هورمون درمانی می تواند رشد سرطان را متوقف یا کند کند و احتمال بازگشت آن را کاهش دهد.
کاهش علائم سرطان هورمون درمانی ممکن است برای کاهش یا پیشگیری از علائم در مردان مبتلا به سرطان پروستات که قادر به انجام عمل جراحی یا پرتودرمانی نیستند، استفاده شود.
هایپرترمی
هایپرترمی نوعی درمان است که در آن بافت بدن تا 113 درجه فارنهایت گرم می شود تا به آسیب رساندن و کشتن سلول های سرطانی با آسیب کم یا بدون آسیب به بافت طبیعی کمک کند. هایپرترمی برای درمان سرطان، درمان حرارتی، فرسایش حرارتی یا حرارت درمانی نیز نامیده می شود.
انواع مختلفی از تکنیک ها ممکن است برای ایجاد گرما برای درمان هایپرترمی استفاده شود. این تکنیک ها عبارتند از:
کاوشگرهایی که از امواج مایکروویو انرژی می گیرند
امواج رادیویی (که فرکانس رادیویی نیز نامیده می شود)
لیزرها
سونوگرافی
گرم کردن مایعاتی مانند خون یا داروهای شیمی درمانی و وارد کردن آنها به بدن (به نام پرفیوژن)
قرار دادن کل بدن در یک محفظه گرم یا حمام آب گرم یا بسته بندی با پتوهای گرم
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی نوعی درمان سرطان است که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند.
به عنوان بخشی از عملکرد طبیعی خود، سیستم ایمنی سلول‌های غیرطبیعی را شناسایی و از بین می‌برد و به احتمال زیاد از رشد بسیاری از سرطان‌ها جلوگیری یا مهار می‌کند. به عنوان مثال، گاهی اوقات سلول های ایمنی در داخل و اطراف تومورها یافت می شوند. این سلول ها که لنفوسیت های نفوذ کننده تومور یا TIL نامیده می شوند، نشانه ای از پاسخ سیستم ایمنی به تومور هستند. افرادی که تومورهایشان حاوی TIL است اغلب بهتر از افرادی که تومور آنها حاوی TIL نیست عمل می کنند.
حتی اگر سیستم ایمنی می تواند از رشد سرطان جلوگیری کند یا آن را کند کند، سلول های سرطانی راه هایی برای جلوگیری از تخریب توسط سیستم ایمنی دارند. به عنوان مثال، سلول های سرطانی ممکن است:
تغییرات ژنتیکی داشته باشید که آنها را برای سیستم ایمنی کمتر دیده شود.
روی سطح آنها پروتئین هایی وجود دارد که سلول های ایمنی را خاموش می کند.
سلول های طبیعی اطراف تومور را تغییر دهید تا در نحوه واکنش سیستم ایمنی به سلول های سرطانی اختلال ایجاد کنند.
ایمونوتراپی به سیستم ایمنی کمک می کند تا در برابر سرطان بهتر عمل کند.
فتودینامیک تراپی
فتودینامیک درمانی از دارویی که توسط نور فعال می شود برای کشتن سرطان و سایر سلول های غیر طبیعی استفاده می کند.
هنگامی که سلول هایی که حساس کننده های نوری جذب کرده اند در معرض طول موج خاصی از نور قرار می گیرند، حساس کننده نور نوعی اکسیژن به نام رادیکال اکسیژن تولید می کند که آنها را می کشد.
فتودینامیک تراپی همچنین ممکن است به رگ های خونی تومور آسیب برساند که از دریافت خون مورد نیاز برای رشد تومور جلوگیری می کند. و ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کند تا به سلول های تومور حتی در سایر نواحی بدن حمله کند.
پرتو درمانی
پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که از دوزهای بالای پرتو برای از بین بردن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومورها استفاده می کند.
در دوزهای بالا، پرتودرمانی سلول های سرطانی را از بین می برد یا با آسیب رساندن به DNA، رشد آنها را کند می کند. سلول های سرطانی که DNA آنها بیش از حد ترمیم آسیب دیده است، تقسیم نمی شوند یا می میرند. هنگامی که سلول های آسیب دیده می میرند، تجزیه شده و توسط بدن خارج می شوند.
پرتودرمانی سلول های سرطانی را فوراً از بین نمی برد. روزها یا هفته ها طول می کشد تا DNA به اندازه کافی آسیب ببیند تا سلول های سرطانی بمیرند. سپس، سلول‌های سرطانی هفته‌ها یا ماه‌ها پس از پایان پرتودرمانی به مرگ ادامه می‌دهند.
پیوند سلول های بنیادی
پیوند سلول‌های بنیادی روش‌هایی هستند که سلول‌های بنیادی را که به سلول‌های خونی تبدیل می‌شوند، در افرادی که سلول‌های آنها با دوزهای بالای شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی از بین رفته‌اند، بازیابی می‌کنند.
پیوند سلول‌های بنیادی روش‌هایی هستند که سلول‌های بنیادی خون‌ساز را در افرادی که توسط دوزهای بالای شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی تخریب شده‌اند، بازسازی می‌کنند.
پیوند سلول های بنیادی اغلب برای درمان افراد مبتلا به سرطان هایی که سلول های خونی را تحت تاثیر قرار می دهند، مانند لوسمی، لنفوم، مولتیپل میلوما و سندرم های میلودیسپلاستیک استفاده می شود. همچنین ممکن است برای نوروبلاستوم، سارکوم یوینگ، تومورهای مغزی که در کودکان عود کرده اند، تومورهای سلول زایای و سرطان بیضه استفاده شوند.
پیوند سلول های بنیادی برای سایر اختلالات خونی مانند کم خونی آپلاستیک، بیماری سلول داسی شکل و بیماری های خود ایمنی نیز استفاده می شود.
پیوند سلول‌های بنیادی برای انواع دیگر سرطان در آزمایش‌های بالینی، که مطالعات تحقیقاتی شامل افراد است، مورد بررسی قرار می‌گیرند. برای یافتن مطالعه ای که ممکن است گزینه ای برای شما باشد، به یافتن کارآزمایی بالینی مراجعه کنید.
عمل جراحی
هنگامی که برای درمان سرطان استفاده می شود، جراحی روشی است که در آن جراح سرطان را از بدن شما خارج می کند.
جراحان اغلب از چاقوهای کوچک و نازک به نام چاقوی جراحی و سایر ابزارهای تیز برای بریدن بدن شما در حین جراحی استفاده می کنند. جراحی اغلب به بریدگی در پوست، ماهیچه ها و گاهی اوقات استخوان نیاز دارد. پس از جراحی، این بریدگی ها می تواند دردناک باشد و مدتی طول بکشد تا بهبود یابد.
بیهوشی از احساس درد در حین جراحی جلوگیری می کند. بیهوشی به داروها یا سایر موادی اطلاق می شود که باعث از دست دادن احساس یا آگاهی شما می شود. سه نوع بیهوشی وجود دارد:
بی حسی موضعی باعث از دست دادن احساس در یک ناحیه کوچک از بدن می شود.
بی حسی منطقه ای باعث از دست دادن احساس در قسمتی از بدن مانند بازو یا پا می شود.
بیهوشی عمومی باعث از دست دادن احساس و از دست دادن کامل آگاهی می شود که به نظر می رسد یک خواب بسیار عمیق است.
روش های دیگری برای انجام جراحی وجود دارد که شامل بریدگی با چاقوی جراحی نمی شود.
درمان هدفمند
درمان هدفمند نوعی درمان سرطان است که تغییرات سلول های سرطانی را که به رشد، تقسیم و گسترش آنها کمک می کند، هدف قرار می دهد.
درمان هدفمند نوعی درمان سرطان است که پروتئین هایی را هدف قرار می دهد که نحوه رشد، تقسیم و گسترش سلول های سرطانی را کنترل می کنند. این پایه و اساس پزشکی دقیق است. همانطور که محققان در مورد تغییرات DNA و پروتئین هایی که باعث سرطان می شوند بیشتر می آموزند، بهتر می توانند درمان هایی را طراحی کنند که این پروتئین ها را هدف قرار دهند.
