ساختن جهانی عادلانه و سالم
7 آوریل هر سال، روز جهانی بهداشت نامیده می شود. این جشن از ابتدای تأسیس در اولین مجمع بهداشت در سال 1948 و از زمان اجرایی شدن آن در سال 1950، به آگاهی در رابطه با یک موضوع خاص بهداشتی و برجسته کردن یک حوزه ی خاص برای سازمان بهداشت جهانی می پردازد.
طی 50 سال گذشته به موارد مهم بهداشتی از جمله بهداشت روان، مراقبت از مادر و کودک و تغییرات آب و هوایی پرداخته است.
دنیای ما جهانی نابرابر است.
شیوع ویروس کووید-19 نشان داده است که برخی از افراد میتوانند از زندگی سالم تری بهره مند شده و به خدمات بهداشتی دسترسی بهتری نسبت به دیگران داشته باشند؛ که این موضوع کاملا به شرایطی که در آن متولد شده اند، رشد، زندگی و کار می کنند و بزرگ می شوند بستگی دارد.
در سراسر جهان، برخی از افراد با درآمد کم، برای تأمین هزینه های زندگی خود تلاش می کنند. آن ها از لحاظ مسکن و تحصیلات ضعیف ترند، فرصت های شغلی کمتری دارند، نابرابری های جنسیتی بیشتری را تجربه می کنند و به محیط های امن، آب و هوا و آب تمیز، امنیت غذایی و خدمات بهداشتی دسترسی ندارند. این امر منجر به تحمیل سختی، ابتلا به بیماری های اجتناب پذیر و مرگ زودرس می شوند و به جوامع و اقتصادها آسیب جدی وارد می کنند.
این نه تنها ناعادلانه است: بلکه قابل پیشگیری می باشد. به همین دلیل از مسئولین می خواهیم که از برخورداری تمام افراد از شرایط زندگی و کار مناسب به منظور ایجاد سلامتی، اطمینان حاصل کنند. در عین حال می خواهیم که نابرابری های بهداشتی را کنترل کرده و مطمئن باشند که همه مردم می توانند به خدمات بهداشتی با کیفیت در هر زمان و مکانی که نیاز دارند دسترسی داشته باشند.
کووید-19 به همه کشورها ضربه زده است، اما در جوامعی که قبلاً آسیب پذیر بودند، بیشترین تاثیر را داشته است. زیرا آنان بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند،احتمال دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی با کیفیت، کمتر است و به دنبال آن عواقب نامطلوبی را نیز تجربه می کنند.
ساختن جهانی عادلانه و سالم برای همه
ما در روز جهانی بهداشت، به عنوان بخشی از یک کار جهانی برای گردهم آوردن مردم برای ساختن جهانی عادلانه و سالم، خواهان اقدامی جدی برای از بین بردن نابرابری در زمینه ی بهداشت هستیم. این کمپین اصل قانون اساسی WHO را برجسته می کند: “برخورداری از بالاترین استاندارد بهداشتی یکی از حقوق اساسی هر انسان بدون تمایز نژاد، مذهب، عقاید سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی است”.
آمار و ارقام نشان می دهند که:
- برای اولین بار در 20 سال گذشته ، سطح فقر جهانی افزایش یافته و مانع پیشرفت به سمت اهداف توسعه پایدار می شود.
- حداکثر 60٪ از افراد ساکن در برخی از کشورهای منطقه فاقد پوشش خدمات بهداشتی ضروری هستند.
- بیش از 1 میلیارد نفر که در سکونتگاه های غیر رسمی یا زاغه نشین زندگی می کنند با چالش های بیشتری در جلوگیری از عفونت و انتقال ویروس کرونا مواجه هستند.
- منطقه آسیا-اقیانوسیه به طور کلی تقریباً 5/82 میلیون یا 32٪ از مهاجران بین المللی جهان را تشکیل می دهد.
- 9/5 میلیون کودک در منطقه آسیا و اقیانوسیه به دلیل اخلال در تحصیل و تأثیر اقتصادی همه گیر در معرض خطر بازگشت به مدرسه نیستند.
- 52% از جمعیت آسیا و اقیانوسیه ارتباطی با اینترنت ندارند.
تهیه و تنظیم: نگین غفوری – دانشجوی مهندسی پزشکی
منبع: www.who.int